• Zerwania ACL są powszechnymi urazami sportowymi prowadzącymi do przedniej i bocznej niestabilności rotacyjnej kolana.

• Rozpoznanie można podejrzewać klinicznie na podstawie obecności wysięku pourazowego w stawie kolanowym ze zwiększoną wiotkością w teście Lachmana, ale w celu potwierdzenia rozpoznania konieczne jest wykonanie badań rezonansu magnetycznego.

• Leczenie obejmuje rekonstrukcję więzadeł z wykorzystaniem różnych technik i doboru przeszczepów w zależności od wieku pacjenta i poziomu aktywności. 

• Anatomia
  • dwie pęczki o łącznej długości 32 mm x szerokości 7-12 mm
  •  pęczki nazwane na położenie przyczepu piszczelowego
    • pęczek przednio-przyśrodkowy
      • bardziej izometryczny
      • odpowiedzialny przede wszystkim za ograniczenie translacji przedniej kości piszczelowej ( test przedniej szuflady )

pęczek tylno-boczna

• • • • większe zmiany długości
      • odpowiedzialny przede wszystkim za stabilność obrotową ( test przesunięcia obrotowego )

• Budowa histologiczna
  • 90% kolagen typu I
  • 10% kolagen typu III

Objawy kliniczna uszkodzenia acl

• • uogólniony ból kolana
  • poczucie niestabilności uniemożliwiające powrót do sportu
  • trudności w dźwiganiu ciężarów

W późniejszym etapie

•    zwiększone ryzyka uszkodzenie łąkotki / chrząstki związane z
  • utrata integralności łąkotki, częstość epizodów niestabilności , zależne od poziomu aktywności  (np. skakanie, sporty pivotujące , ciężka praca fizyczna)

Leczenie

• Leczenie dostosowane do pacjenta w zależności od poziomu aktywności, wieku, wymagań i współistniejącej patologii .

• Nieoperacyjny ograniczony
  • fizjoterapia, modyfikacja stylu życia
    • wskazania
      • pacjenci o niskim zapotrzebowaniu  ruchowym
      • sportowiec rekreacyjny nieuczestniczący w czynnościach związanych z obracaniem kolana
    • wyniki
      • późne zwiększone ryzyko uszkodzenie łąkotki / chrząstki związane z  utratą integralności łąkotki

• Operacyjny
  • Rekonstrukcja ACL
    • wskazania
      • pacjent musi mieć przywróconą pełną ruchomość kolana po urazie (chyba że pęknięcie łąkotki powoduje blokadę mechaniczną)
        • brak przedoperacyjnego czynnika ryzyka ruchu dla pooperacyjnej artrofibrozy
      • młodsi, bardziej aktywni pacjenci (zmniejsza częstość występowania urazów łąkotek lub chrząstek)
      • dzieci (ograniczenie aktywności )
      • starsi, aktywni pacjenci (wiek >40 lat nie jest przeciwwskazaniem dla wymagających sportowców)
      • częściowe/pojedyncze rozdarcia pęczka z niestabilnością kliniczną i czynnościową
      • wcześniejsze niepowodzenie rekonstrukcji ACL
    • wyniki
      • powrót do gry w dużej mierze zależy od wyników psychologicznych , demograficznych i funkcjonalnych